Οι νέες τεχνολογίες (εξελιγμένοι υπολογιστές, ρομποτική, τηλεπικοινωνιακοί δο ρυφόροι) είναι τα επιτεύγματα της μεταβιομηχανικής κοινωνίας. Σε αυτή την κοινωνία η πληροφορία δείχνει να είναι το «κλειδί» για τη μεγαλύτερη ανάπτυξη, για την αύξηση της παραγωγικότητας και για την ταχύτητα στη λήψη αποφάσεων. Δείχνει όμως να είναι το «κλειδί» και για σημαντικές αλλαγές στον τρόπο διοίκησης αλλά και διαχείρισης των επιχειρήσεων, των οργανισμών κτλ. Γι’ αυτό το λόγο η συσσώρευση των πληροφοριών θεωρείται εξίσου σημαντική με τη συσσώρευση του κεφαλαίου, αφού, όσο η γνώση επεκτείνεται, τόσο οι κατέχοντες γίνονται πλουσιότεροι.
Oι Alan Fisher, Colin Clark και Jean Fourastié ξεχωρίζουν τις πρωτογενείς, δευτερογενείς και τριτογενείς δραστηριότητες μιας οικονομίας. Ο Colin Clark στο βιβλίο του Conditions of Economic Progress διέκρινε την τάση ανάπτυξης του τριτογενή τομέα παραγωγής στις βιομηχανικές κοινωνίες ήδη από τη δεκαετία του 1940 (Γράφημα 1):
 |
| Γράφημα1 |
Οι μεταβιομηχανικές κοινωνίες χαρακτηρίζονται από την διόγκωση του λεγόμενου "τεταρτογενούς τομέα" δραστηριοτήτων, δηλαδή του τομέα εκείνου της οικονομίας που περιλαμβάνει τις κατεξοχήν γνωσιακές δραστηριότητες όπως τεχνολογία, τηλεπικοινωνίες, επιστημονική έρευνα και ανάπτυξη, συμβουλευτική (consultant), σχεδιασμός, εκπαίδευση κλπ. (Γράφημα 2)
 |
| Γράφημα2 |
Πολλοί μελετητές ισχυρίζονται ότι η μεταβιομηχανική κοινωνία σηματοδοτεί μια φάση στην ιστορία κατά την οποία γίνεται εφικτή η αξιοποίηση της ανθρώπινης ευφυΐας και λογικής κατά τρόπο επιστημονικό και συστηματικό, γεγονός που οδήγησε στην παραγωγή των τεχνολογιών της πληροφορικής και της επικοινωνίας.Έτσι, θα μπορούσαμε να πούμε ότι, όπως η βιομηχανική κοινωνία οργανώθηκε και λειτούργησε γύρω από τη συσσώρευση του κεφαλαίου, των επενδύσεων και της παραγωγής, κατά έναν ανάλογο τρόπο η λεγόμενη μεταβιομηχανική κοινωνία οργανώθηκε και λειτούργησε γύρω από τον τομέα της γνώσης.
