 | |
Ο Βέμπερ επιδιώκει, συχνά, να ορίσει ένα σύνολο από προκαθορισμένα κοινωνικά πλαίσια σύμφωνα με τα οποία συγκροτείται η δράση. Ένας αριθμός ιδεατών τύπων, από το έργο του Οικονομία και Κοινωνία, περιγράφει όχι μόνο τους επαναλαμβανόμενους προσανατολισμούς της δράσης, αλλά και τα κοινωνικά πλαίσια που καθορίζουν τους περιορισμούς και τις ευκαιρίες για δράση. Αυτοί οι ιδεατοί τύποι των κοινωνιολογικών τόπων [loci] της δράσης -ακριβώς επειδή δίνουν έμφαση στις δυνατότητες κοινής δράσης, αλλά και σε πρακτικές δραστηριότητες, σε εμπειρίες ρουτίνας, στις κοινωνικές συνθήκες ύπαρξης και στις ιδιαίτερες απαιτήσεις και τις ανταμοιβές της κοινωνικής δράσης των ανθρώπων μέσα σε συγκεκριμένες καταστάσεις ή καθορισμένα πλαίσια δράσης- υποδηλώνουν συγκεκριμένες υποθέσεις ως προς την υπό διαμόρφωση δράση. Ο Βέμπερ υποστηρίζει πως οι προσανατολισμοί της δράσης, αντί να αναπτύσσονται και να επιβεβαιώνονται ως συνάρτηση των ορθολογικών επιλογών των ανθρώπων, αποκτούν διαρκή μορφή και χαρακτηριστικά μέσω της ώθησης που δίνει το κοινωνικό περιβάλλον.
(Stephen Kalberg, La sociologie historique comparative de Max Weber, MAUSS, Paris, 2003, [* Μτφρ.: Δ. Λ.])
