Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σχολή Κοινωνικής Κατασκευής. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σχολή Κοινωνικής Κατασκευής. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2020

Η σχολή της κοινωνικής κατασκευής (κονστρουκτιβισμός) για τις στρατηγικές των μαθητών στο σχολείο

Ο "κονστρουκτιβισμός" θεωρεί τα "κοινωνικά γεγονότα" γενικά ως μια συνεχή κοινωνική "κατασκευή", αποτέλεσμα της δράσης των ατόμων - δρώντων υποκειμένων μεταξύ τους (από τις αλληλεπιδράσεις τους) ή ακόμη από τις "πρακτικές υλοποίησής" τους. Αυτές οι αλληλεπιδράσεις δεν έχουν ούτε ένα αποτέλεσμα ούτε ένα νόημα ολοκληρωτικά προβλέψιμο και προκαθορισμένο: το "νόημα της κατάστασης" προκύπτει από την αντιπαράθεση των ορισμών που δίνουν οι πρωταγωνιστές, αυτοί οι ορισμοί είναι το αντικείμενο μιας αποκωδικοποίησης και μιας διαπραγμάτευσης πιθανώς συγκρουσιακής. 

 

 

Η έννοια της "στρατηγικής" είναι στο επίκεντρο αυτού του τρόπου προσέγγισης. Με τη μια ή την άλλη μορφή η ιδέα ότι οι μαθητές αναπτύσσουν μια ιδιαίτερη δραστηριότητα αντιδρώντας στη σχολική κατάσταση αποτελεί το νήμα της ανάλυσης της συμπεριφοράς των μαθητών: "αντιδρώ" σημαίνει ανάλογα με την περίπτωση "προσαρμόζομαι" αντί "αρνούμαι" (ή προσαρμόζομαι αρνούμενος: αντιστέκομαι).

 (Jean-Manuel de Queiroz, Το σχολείο και οι κοινωνιολογίες του, Gutenberg, Αθήνα, 2000)

Τρίτη 28 Απριλίου 2020

Κοινωνικός κονστρουκτιβισμός (βοηθητικό σχεδιάγραμμα)


|

Το κομμάτι του σχολικού βιβλίου που αναφέρεται στον κοινωνικό κονστρουκτιβισμό έχει παρατηρηθεί ότι δημιουργεί προβλήματα κατανόησης. Κοιτάξτε το βοηθητικό σχεδιάγραμμα. Ίσως βοηθήσει!  

Αναδημοσίευση: blogs.sch.gr/akriparo

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2019

Η σχολή της κοινωνικής κατασκευής (κονστρουκτιβισμός)



Σύμφωνα με την προσέγγιση αυτή, η κοινωνική ζωή είναι ένα ρευστό και διαρκώς «επαναδιαπραγματευόμενο» σύνολο από κοινωνικές πρακτικές, βρίσκεται δηλαδή σε συνεχή αναδιαμόρφωση μέσω των τρόπων αμοιβαίας κατανόησης και δράσης των ατόμων. Τα άτομα μοιράζονται τρόπους σκέψης, ιδέες, αξίες και έννοιες, καθώς αλληλεπιδρούν. Έτσι, «κατασκευάζουν» «κοινωνικούς κόσμους», δηλαδή δίνουν ευρύτερο νόημα στις άμεσες εμπειρίες της καθημερινής ζωής. Οι κοινές πρακτικές, τα νοήματα και η γλώσσα που μοιράζονται τα άτομα μεταξύ τους συνιστούν τους μηχανισμούς μέσω των οποίων η κοινωνική ζωή διαμορφώνεται σε συνεκτικό σύνολο. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι μέσα από τις κοινωνικές τους σχέσεις «κατασκευάζουν» την καθημερινή πραγματικότητα και την αντιλαμβάνονται ως δεδομένη, νομιμοποιημένη και «φυσική».

Peter L. Burger  (1929-2017)

Η συνεχής αυτή αναδιαμόρφωση της πραγματικότητας μας επιτρέπει να συλλάβουμε αφενός τους κοινωνικούς θεσμούς ως τους επαναλαμβανόμενους και παγιωμένους τρόπους αμοιβαίων πρακτικών και αμοιβαίας (διυποκειμενικής) κατανόησης και συμπεριφοράς, και αφετέρου την κοινωνία ως μια πολιτισμική και συμβολική «κατασκευή» (Berger & Luckmann, 1967).