Για να καταλάβει κανείς το σχήμα και τη σημασία της αριστοκρατίας της εξουσίας σήμερα είναι απαραίτητο να δει αυτά τα οργανικά, δομικά στοιχεία της στο σημείο σύμπτωσής τους: υπάρχει ένας στρατιωτικός καπιταλισμός ιδιωτικών εταιριών μέσα σε ένα εξασθενημένο, τυπικά δημοκρατικό σύστημα, που περιέχει έναν οργανισμό ενόπλων δυνάμεων με χαρακτήρα ολότελα πολιτικό πια στις προοπτικές και τη συμπεριφορά του. Άρα στην κορυφή αυτής της δομής, η αριστοκρατία της εξουσίας διαμορφώθηκε από τη σύμπτωση συμφερόντων ανάμεσα σε εκείνους που διευθύνουν τα κύρια μέσα παραγωγής και σε εκείνους που διευθύνουν τα νέα και ισχυρότερα μέσα βίας, από την κατάπτωση του επαγγελματία πολιτικού και την απροκάλυπτη άνοδο των εταιριακών φυλάρχων και των επαγγελματιών πολέμαρχων στις ηγετικές πολιτικές θέσεις και από την έλλειψη κάθε γνήσιας δημοσιοϋπαλληλικής υπηρεσίας με ειδικές ικανότητες, ακέραιης και ανεξάρτητης από τα πλέγματα των συμφερόντων.
Η καθιερωμένη αριστοκρατία της εξουσίας αποτελείται από επίλεκτους της πολιτικής, της οικονομίας και των ενόπλων δυνάμεων, ανάμεσά τους όμως αναπτύσσεται συχνά κάποια ένταση. Ενώνονται μόνο σε μερικά κοινά σημεία και μόνο σε περιπτώσεις «κρίσεων». Κατά τη μακρά περίοδο ειρήνης του 19ου αιώνα, στα ανώτερα κρατικά συμβούλια και στο πολιτικό διευθυντήριο δεν έπαιρναν μέρος ούτε άνθρωποι των ενόπλων δυνάμεων ούτε εκπρόσωποι της οικονομίας –μπορεί να έκαναν εισβολές στον κρατικό μηχανισμό, αλλά δεν ανήκαν στο διευθυντήριό του. Στη δεκαετία του ’30, την υπεροχή είχε ο πολιτικός. Τώρα οι αξιωματικοί και οι άνθρωποι των εταιριών κρατάνε τα ανώτερα πόστα.
(C. W. Mills, Η Αριστοκρατία της εξουσίας στις ΗΠΑ, Αρσενίδης, Αθήνα, 1996)
