 |
| Cesare Lombroso (1835-1909) |
O Lombroso ήταν γιατρός, ανθρωπολόγος, πανεπιστημιακός καθηγητής και εγκληματολόγος. Το ενδιαφέρον του για το έγκλημα ξεκίνησε το 1864, όταν μελετούσε τα τατουάζ στα χέρια των στρατιωτών τα οποία θεωρούνταν πως "ξεχώριζαν" τον "έντιμο" από τον "μη έντιμο" στρατιώτη. Ο Λομπρόζο διαπίστωσε ότι τα τατουάζ από μόνα τους δεν επαρκούσαν για την κατανόηση της φύσης των εγκληματιών και θεώρησε ότι ήταν απαραίτητο να προσδιορίσει τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του μη φυσιολογικού ατόμου, δηλαδή του εγκληματία μέσω της εμπειρικής μεθόδου.
Αρχίζει να μελετά τη θεωρία του Δαρβίνου και στο έργο του Ο Εγκληματίας άνθρωπος (1876) καταλήγει στο συμπέρασμα πως ο εγκληματίας είναι μια μη βιολογικά εξελιγμένη μορφή ανθρώπου που εμφορείται από πρωτόγονα και άγρια ένστικτα. Η θεωρία αυτή έμεινε γνωστή ως "θεωρία του εγκληματικού αταβισμού" και αναφέρεται σε μια σειρά φυσιογνωμικών χαρακτηριστικών απότοκα μιας μη-εξελιγμένης βιολογικής πορείας.
Πρόκειται για χαρακτηριστικά ως προς το μέγεθος της κεφαλής ή των ασύμμετρων χαρακτηριστικών του προσώπου (χείλια, μύτη κλπ), τα οποία οδηγούν σε συγκεκριμένους τύπους εγκληματιών.
Μέσα από αυτή τη θεώρηση, ο Lombroso καταλήγει σε μια κατηγοριοποίηση των εγκληματιών σε:
1.εγκληματίες εκ γενετής
2.εγκληματίες παρανοϊκοί (καταθλιπτικοί, αλκοολικοί κλπ)
3.εγκληματίες άνθρωποι, οι οποίοι δεν ξεχωρίζουν από βιολογικά στίγματα.
(Taylor, I.,Walton, P. & Young, J., The New Criminology for a social theory of deviance, Routledge, Νέα Υόρκυ 1973, σ. 38)
