Η πολυπαραγοντική ανάλυση χρησιμοποιώντας την R

"Η πολυπαραγοντική ανάλυση αφορά ένα σύνολο δεδομένων από μεταβλητές οργανωμένες ανά ομάδες. Τα δεδομένα αυτά συνήθως προέρχονται από διαφορετικές πηγές. Η [στατιστική] αυτή μέθοδος δίνει έμφαση τόσο στην κοινή δομή μεταξύ των ομάδων όσο και στις ιδιαιτερότητες της κάθε ομάδας. Επιτρέπει, επίσης, τη σύγκριση των αποτελεσμάτων πολλών PCA [Ανάλυση Κύριων Συνιστωσών] ή MCA [Πολλαπλή Ανάλυση Αντιστοιχιών] σε ένα μοναδικό πλαίσιο αναφοράς. Οι μεταβλητές μπορεί να είναι συνεχείς, κατηγορικές ή ακόμα και πίνακες συνάφειας".

francoishusson.wordpress.com

Ποια θεωρούνται τα σημαντικότερα προσόντα για τους πολίτες στην "κοινωνία της πληροφορίας"; Ποιοι παράγοντες διαμόρφωσαν τις νέες μορφές απασχόλησης και ποιες μορφές τηλεργασίας υπάρχουν; Ποιοι προβληματισμοί έχουν προκύψει για τις νέες μορφές απασχόλησης; Αποτελούν οι νέες μορφές απασχόλησης απάντηση στην ανεργία;

Α. Ποια θεωρούνται τα σημαντικότερα προσόντα για τους πολίτες στην "κοινωνία της πληροφορίας";

Β. Ποιοι παράγοντες διαμόρφωσαν τις νέες μορφές απασχόλησης και ποιες μορφές τηλεργασίας υπάρχουν;

Γ. Ποιοι προβληματισμοί έχουν προκύψει για τις νέες μορφές απασχόλησης;

Δ. Αποτελούν οι νέες μορφές απασχόλησης απάντηση στην ανεργία;

Απάντηση

Α. Ως σημαντικότερα προσόντα για τους πολίτες των προηγμένων κοινωνιών θεωρούνται η εφευρετικότητα και η δημιουργικότητα. Αυτά τα προσόντα δίνουν το όπλο της ανταγωνιστικότητας στους πολίτες, αλλά και στα κράτη. Σε ό,τι αφορά τον πολίτη, είναι φανερό ότι τα συγκεκριμένα προσόντα τον βοηθούν στη συνεχή επαγγελματική του εξέλιξη. (Σελ. 102 σχολικού βιβλίου)

Β. Η εισαγωγή των νέων τεχνολογιών σε πολλούς χώρους εργασίας διεύρυνε τον κύκλο των εργασιακών δραστηριοτήτων και επηρέασε την ίδια τη δομή της εργασίας. Η ιεραρχία των υπαλλήλων άλλαξε: για παράδειγμα, προϊστάμενος μπορεί να γίνει αυτός που χειρίζεται επαρκώς τις πληροφορίες, χωρίς απαραίτητα να έχει και σφαιρική γνώση του αντικειμένου της δουλειάς. Άλλαξε επίσης η εργασιακή κουλτούρα: για παράδειγμα, μπορούν να διαμορφωθούν στους χώρους δουλειάς αυτόνομες ή ημιαυτόνομες ομάδες εργασίας. Επιπλέον, διαφοροποιούνται συνεχώς τα προσόντα που πρέπει να έχει κάποιος, για να βρει δουλειά, η οποία διαφοροποίηση προϋποθέτει γενικότερες γνώσεις και δεξιότητες. Οι αλλαγές αυτές στην οργανωτική δομή της εργασίας γέννησαν νέες μορφές απασχόλησης, που ονομάστηκαν ευέλικτες. Παραδείγματα ευέλικτων μορφών είναι η μερική απασχόληση, η εργασία με βάρδιες, η εργασία στη βάση κυλιόμενου ωραρίου, η εργασία τις Κυριακές (και γενικότερα τις αργίες) και η εργασία από απόσταση όπως, για παράδειγμα, η τηλεργασία. Η χρήση του διαδικτύου και η παροχή εργασίας μέσω αυτού δημιούργησαν την τηλεργασία, την οποία μπορεί κανείς να συναντήσει με τις τρεις ακόλουθες μορφές:

  • Η πρώτη μορφή μοιάζει με την εργασία-φασόν (με το κομμάτι) του 19ου αιώνα. Σ’ αυτή την περίπτωση έχουμε ανεξάρτητους εργαζόμενους ή ελεύθερους επαγγελματίες που δε διαχωρίζουν το  χώρο εργασίας από το χώρο του σπιτιού τους.

  • Η δεύτερη μορφή διαφοροποιείται από την πρώτη λόγω της δικτύωσης που συνδέει τους υπολογιστές μεταξύ τους ή τους διαφορετικούς χώρους εργασίας σε μια πόλη, σε μια χώρα ή και σε ολόκληρο τον κόσμο. Σε μια μορφή πιο προχωρημένη η επιχείρηση δεν είναι παρά ένα τεράστιο, καλά δομημένο, δίκτυο πληροφόρησης. Οι εργαζόμενοι μπορούν δηλαδή να συνεργάζονται μέσω της τράπεζας δεδομένων.

   • Η τελευταία μορφή τηλεργασίας λειτουργεί ως μια υπηρεσία της κεντρικής επιχείρησης. Αναφέρεται κυρίως στον τομέα των πωλήσεων και έχει αναπτυχθεί ως δίκτυο σε μη αστικές περιοχές. Με αυτό τον τρόπο δεν απαιτούνται και έξοδα ενοικίου για την επιχείρηση. (Σελ. 114-115 σχολικού βιβλίου)

Γ. Πολλές από αυτές τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης ονομάζονται «γκρίζες», γιατί δεν παρέχουν στους εργαζομένους τα εργασιακά δικαιώματα (όπως επιδόματα, άδειες) και την ασφάλισή τους. Παραδείγματα «γκρίζων» μορφών απασχόλησης είναι η εργασία με σύστημα «φασόν», η εργασία εκτός των εγκαταστάσεων του εργοδότη, ο δανεισμός των εργαζομένων κ.ά. Αυτές οι μορφές απασχόλησης καθιστούν την εργατική δύναμη απροσδιόριστη και ασαφή. Μερικά από τα ερωτήματα που τίθενται γι’ αυτό το ζήτημα είναι: ο εργαζόμενος στο πλαίσιο της εργασίας αυτής της μορφής δουλεύει 8 με 4; Πληρώνεται γι’ αυτό το ωράριο ή με το «κομμάτι»; Πώς προσδιορίζεται το «κομμάτι», όταν ο εργαζόμενος, για παράδειγμα, δίνει πληροφορίες μέσω του διαδικτύου με το οποίο είναι συνδεδεμένος ο υπολογιστής του; (Σελ. 114 σχολικού βιβλίου)

Δ. Η αντιμετώπιση της ανεργίας αποτελεί κομβικό σημείο στην πολιτική κάθε κράτους. Ο στόχος βέβαια δεν είναι άλλος από τη μείωση της ανεργίας, η οποία αμβλύνει, με τη σειρά της, τις ανισότητες και τη φτώχεια. Για το λόγο αυτό διατυπώνονται προτάσεις όπως η μερική απασχόληση ή η πρόωρη συνταξιοδότηση εργαζομένων ή, αντίθετα, η αύξηση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση κ.ά. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η ευελιξία στην εργασία, η οποία ορίζεται ως η συνεχής μετακίνηση του εργαζόμενου σε διαφορετικές εργασιακές θέσεις. Αυτό σημαίνει ότι πολλοί εργαζόμενοι στη διάρκεια της επαγγελματικής ζωής τους θα αλλάξουν παραπάνω από μία φορά θέση εργασίας. Τα συναισθήματα ωστόσο που συνοδεύουν τον εργαζόμενο εξαιτίας αυτών των αλλαγών είναι η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια. Τέτοια μέτρα εξάλλου θα πρέπει να συνοδεύονται και από την προσπάθεια ανάπτυξης της οικονομίας και τόνωσης των επενδύσεων, τα οποία με τη σειρά τους θα δώσουν νέες θέσεις εργασίας. (Σελ. 128 σχολικού βιβλίου)

Ο Max Weber για το πνεύμα του καπιταλισμού...

Η φιλοκτησία, η επιδίωξη κέρδους, χρήματος, όσο γίνεται μεγαλύτερων ποσών χρημάτων, δεν έχει καθαυτή καμία σχέση με τον Καπιταλισμό. Η ροπή αυτή υπάρχει και υπήρχε πάντα ανάμεσα στα γκαρσόνια, τους φυσικούς, τους αμαξάδες, τους καλλιτέχνες, τις πόρνες, τους διεφθαρμένους υπαλλήλους, τους στρατιώτες, τους ευγενείς, τους σταυροφόρους, τους χαρτοπαίκτες και τους ζητιάνους. Μπορούμε να πούμε πως ήταν κοινή σε όλα τα είδη και τις συνθήκες που έζησαν οι άνθρωποι σε όλες τις εποχές και σε όλες τις χώρες της γης, όπου υπήρχε η αντικειμενική δυνατότητα για την εμφάνιση της. θα έπρεπε να διδάσκεται από το νηπιαγωγείο κιόλας, στο μάθημα της Ιστορίας του Πολιτισμού, πως η απλοϊκή αυτή αντίληψη για τον Καπιταλισμό πρέπει να εγκαταλειφθεί μια για πάντα. Η αχαλίνωτη βουλιμία για κέρδος δεν ταυτίζεται ούτε στο ελάχιστο με τον Καπιταλισμό, κι ακόμα λιγότερο με το πνεύμα του. Ο Καπιταλισμός μάλιστα μπορεί να ταυτίζεται με την τιθάσευση, ή τουλάχιστον με τον ορθολογικό μετριασμό, αυτής της παράλογης ορμής. Αλλά ο Καπιταλισμός είναι ταυτόσημος με την επιδίωξη του κέρδους και τη διαρκή ανανέωση του κέρδους μέσω της συνεχούς, ορθολογικής καπιταλιστικής επιχείρησης. Γιατί δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά: σε μία εξ ολοκλήρου καπιταλιστική δομή της κοινωνίας, μια ιδιωτική καπιταλιστική επιχείρηση που δεν εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες της για την απόκτηση κέρδους θα ήταν καταδικασμένη να σβήσει.

(Μαξ Βέμπερ, Η προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού, 2010)

Η συχνότητα εμφάνισης των κύριων ονομάτων των θεωρητικών στο βιβλίο της Γ Λυκείου

Η συχνότητα εμφάνισης των θεωρητικών στο βιβλίο της Γ Λυκείου
Infogram

Ο Paul Romano για το τεϊλορικό μοντέλο παραγωγής στο εργοστάσιο της General Motors

Το παρακάτω απόσπασμα προέρχεται από την εργατική μαρτυρία του Paul Romano, εργάτη στη βιομηχανία της General Motors του Ντιτρόιτ των ΗΠΑ και έχει γραφτεί στα τέλη της δεκαετίας του 1940.

Το εργοστάσιο στο οποίο δουλεύω αποτελεί τμήμα μιας γιγαντιαίας επιχείρησης, το δίκτυο της οποίας απλώνεται σε ολόκληρη τη χώρα. Πρόκειται για μια αναπτυγμένη μορφή καπιταλιστικής οργάνωσης στον κλάδο της βιομηχανίας. Παρόλα αυτά, η γραφειοκρατική επίβλεψη της εργασίας οδηγεί σε τεράστια αναποτελεσματικότητα σε σχέση με τα μέσα που χρησιμοποιούνται. Αν και η εταιρία δείχνει να κάνει τα πάντα για την παραγωγή, εντούτοις κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Η παραγωγή θα μπορούσε να αυξηθεί με τη χρήση διαφορετικών μεθόδων, περισσότερο όμως από αυτό πρόθεσή της είναι η υποταγή και ο έλεγχος του εργαζόμενου.

Η κακή χρήση των μηχανημάτων

Ο ρυθμός των μηχανημάτων αυξάνεται στο μέγιστο βαθμό. Το γεγονός αυτό επιφέρει συνεχείς βλάβες, ενώ απαιτεί την ύπαρξη μιας μεγάλης ομάδας συντηρητών. Η κακή χρήση των μηχανών είναι παντού εμφανής.

Ένας έκκεντρος άξονας έχει τοποθετηθεί στη μηχανή προκειμένου να ελαττώσει το χρόνο κοπής. Ως αποτέλεσμα, τα εργαλεία χτυπάνε με ταχύτητα στο μέταλλο και καίγονται ή σπάνε. Συνέπεια των υπερβολικών ταχυτήτων είναι η φθορά των εδράνων των μηχανών, για αυτό το λόγο και κάποιες μηχανές βρίσκονται διαρκώς υπό επισκευή. Οι υψηλές ταχύτητες των μηχανών αναγκάζουν τον εργάτη να πει: «Κάποια μέρα αυτές οι καταραμένες μηχανές θα απογειωθούν και θα πετάξουν».

Οι μηχανές είναι ρυθμισμένες για συγκεκριμένους τύπους μετάλλων. Πολλές φορές, ο χάλυβας που έχει τοποθετηθεί στη μηχανή είναι πιο σκληρός απ’ όσο πρέπει. Αυτό προκαλεί το κάψιμο ή το σπάσιμο των εργαλείων.

Για εβδομάδες οι αναγκαίες επισκευές δεν προχωρούν. Για να παραμείνει ασφαλής μια εγκατάσταση πρέπει να ανοιχθεί μια καινούργια τρύπα. Ένας μοχλός ή ένα φρένο που δε λειτουργεί μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να ραγίσει τη μηχανή με σοβαρό κίνδυνο για τον χειριστή. Εντούτοις, κανένας δεν κάνει τίποτε.

Την εταιρία δεν την ενδιαφέρει πόσα εργαλεία καίγονται ή πόσο συχνά πρέπει οι εργάτες να τα αντικαθιστούν. Αυτό που την ενδιαφέρει, κατά κύριο λόγο, είναι η ρύθμιση με τέτοιο τρόπο των μηχανών ώστε να λειτουργούν στη μέγιστη δυνατή ταχύτητα. Από εκεί κι έπειτα αφορά τους χειριστές αν προλαβαίνουν το ρυθμό τους.

(P. Romano, O Αμερικανός Εργάτης, μτφρ. Έντνα Τσελεμέγκου, Κινούμενοι Τόποι, Αθήνα, 2014 [1947]).

Κοινωνικός κονστρουκτιβισμός (βοηθητικό σχεδιάγραμμα)

Κριπαροπούλου Αντιγόνη | 4 Απριλίου 2020

Το κομμάτι του σχολικού βιβλίου που αναφέρεται στον κοινωνικό κονστρουκτιβισμό έχει παρατηρηθεί ότι δημιουργεί προβλήματα κατανόησης. Κοιτάξτε το βοηθητικό σχεδιάγραμμα. Ίσως βοηθήσει!  

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΚΟΝΣΤΡΟΥΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

Αναδημοσίευση: blogs.sch.gr/akriparo