|
Robert Dahl |
Οι διαφορές στο ποσοστό της επιρροής που ασκούν οι άνθρωποι μπορεί
γενικά να αποδοθούν σε τρεις βασικούς παράγοντες που τις εξηγούν:
1) Οι
διαφορές που υπάρχουν στην κατανομή των πολιτικών πόρων. Ένα πολιτικός πόρος
αποτελεί μέσο με το οποίο ένα πρόσωπο μπορεί να επηρεάσει τη συμπεριφορά άλλων
προσώπων. Κατά συνέπεια, πολιτικούς πόρους αποτελούν: το χρήμα, η πληροφόρηση,
τα τρόφιμα, η απειλή χρήσης της δύναμης, το επάγγελμα, η φιλία, η κοινωνική
θέση, το νομοθετικό δικαίωμα, η ψήφος και πολλά άλλα πράγματα.
2) Η ποικιλία
της επιδεξιότητας και της αποτελεσματικότητας με τις οποίες ορισμένα άτομα
χρησιμοποιούν τους πολιτικούς τους πόρους. Οι διαφορές στην πολιτική
δεξιοτεχνία απορρέουν με τη σειρά τους από τις διαφορές που υπάρχουν στο
χάρισμα, στις ευκαιρίες και στα κίνητρα που ωθούν στην απόκτηση και στην
πρακτική χρήση των πολιτικών επιδεξιοτήτων.
3) η
πολυμορφία σχετικά με την έκταση που τα άτομα χρησιμοποιούν τους πόρους τους για
πολιτικούς σκοπούς. Μεταξύ δυο ατόμων π.χ. που διαθέτουν ίσο πλούτο το ένα
χρησιμοποιεί τον πλούτο του για να αποκτήσει επιρροή, ενώ το άλλο χρησιμοποιεί
το δικό του για να πετύχει στον επιχειρηματικό τομέα. Οι ποικιλίες αυτές
αποδίδονται με τη σειρά τους σε άλλες που αναφέρονται σε κίνητρα που πηγάζουν
από παραλλαγές στα χαρίσματα και στην πείρα.
Η αιτιώδης αλυσιδωτή σχέση θα μπορούσε να εμφανιστεί όπως στην
εικόνα 5. Οι σχετικοί κρίκοι στο διάγραμμα αποτελούν μέρος της αλυσίδας που
συνδέει αίτιο και αποτέλεσμα:
|
Εικόνα 5 |
(Robert Dahl, Σύγχρονη πολιτική ανάλυση,
Εκδ. Παπαζήση, Αθήνα, 1979)