Το μερίδιο των στρατιωτικών δαπανών ως ποσοστό του πραγματικού ΑΕΠ ανάμεσα σε χώρες μέλη του ΝΑΤΟ για το 2020

(* O M.O. έχει υπολογιστεί με βάση τις δαπάνες όλων των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ για το 2020, όχι μόνο των εικονιζόμενων) 

ΠΗΓΗ: https://www.nato.int/cps/en/natohq/news_182242.htm

Το ισοζύγιο αγαθών από την Τράπεζα της Ελλάδας για την περιόδο 2002-2019

balance of goods
Infogram

Η εξέλιξη της κατανομής της παγκόσμιας παραγωγής και του πληθυσμού ανά γεωγραφική περιοχή (1960-2019)

Μεταξύ του 1960 και του 1980 η Ευρώπη (συμπεριλαμβανομένης της κεντρικής Ασίας) μαζί με τη Βόρεια Αμερική συσσώρευαν, περίπου, από το 70 έως το 80% της παγκόσμιας παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών συγκεντρώνοντας, την ίδια περίοδο, μόλις το 30% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού. Το μερίδιο αυτό υποχωρεί διαρκώς τις τελευταίες δεκαετίες έχοντας πέσει μόλις στο 54% το 2019 ενώ ο πληθυσμός τους έχει συρρικνωθεί, περίπου, στο 22% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η τάση αυτή είναι πολύ πιθανό να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο τις επόμενες δεκαετίες.

 

Η εξέλιξη της κατανομής της παγκόσμιας παραγωγής και του πληθυσμού ανά γεωγραφική περιοχή (1960-2019)

(Στοιχεία: worldbank.org)

(Επεξεργασία: Δ.Λ.)

O Pierre Bourdieu για την κοινωνική γήρανση (ή ανάμεσα στις διαθέσεις και τις θέσεις, τις βλέψεις και τις πραγματώσεις)

Pierre Bourdieu, 1930-2002

Η κοινωνική γήρανση* δεν είναι τίποτε άλλο από αυτή τη βραδεία διεργασία πένθους ή, αν προτιμάτε, αποεπένδυσης (κοινωνικά επικουρούμενης και ενθαρρημένης), η οποία άγει τους δρώντες να προσαρμόσουν τις βλέψεις τους στις αντικειμενικές τους πιθανότητες, οδηγώντας τους έτσι να ασπαστούν τη συνθήκη τους, να γίνουν αυτό που είναι*, να αρκεστούν* σε αυτό που έχουν, έστω και αγωνιζόμενοι, με τη συλλογική συνενοχή, να εξαπατήσουν τον εαυτό τους ως προς το τι είναι και τι έχουν, να ξεγράψουν* όλες τις παράπλευρες δυνατότητες που σιγά-σιγά εγκαταλείφθηκαν στο δρόμο και όλες τις προσδοκίες που αναγνωρίστηκαν ως μη πραγματοποιήσιμες επειδή παρέμεναν απραγματοποίητες.

(Pierre Bourdieu, Η Διάκριση, Πατάκης, 2002) 

[* Όλες οι υπογραμμίσεις στο πρωτότυπο]

Ποσοστό πληθυσμού ηλικίας 65 ετών και άνω ανά περιφέρεια (2020)

O Μπάουμαν για το "πρόβλημα της ταυτότητας" στη μετανεωτερικότητα

Zygmunt Bauman (1925-2017)

Η νέα, χαρακτηριστικά νεωτερική και πιθανόν άνευ προηγουμένου πλευρά της σημερινής ποικιλομορφίας είναι η αδύναμη, χαλαρή και άτονη θεσμοποίηση των διαφορών, και η συνακόλουθη αστάθεια, ευπλασία και βραχυβιότητά τους. Εάν και εφόσον από την εποχή της «εξάχνωσης», και καθ' όλη τη νεωτερική περίοδο των «προταγμάτων ζωής», το «πρόβλημα της ταυτότητας» ήταν το ερώτημα του πώς να δομήσεις την ταυτότητά σου, πώς να τη συγκροτήσεις συνεκτικά και πώς να της προσδώσεις μια καθολικά αναγνωρίσιμη μορφή, σήμερα το πρόβλημα της ταυτότητας ανακύπτει κυρίως από τη δυσκολία του να διατηρήσεις μια ταυτότητα επί μακρόν, από το σχεδόν ανέφικτο του να βρεις μια τέτοια μορφή έκφρασης της ταυτότητας ώστε να αντέχει στο χρόνο και να αναγνωρίζεται εφ' όρου ζωής, και από τη συνακόλουθη ανάγκη να μην υιοθετείται μια ταυτότητα με μεγάλη ζέση, ώστε να είσαι έτοιμος την εγκαταλείψεις αμέσως μόλις χρειαστεί. H πηγή της σύγχυσης και της αγωνίας δεν είναι τόσο η συνύπαρξη πολλών ειδών, όσο η ρευστότητά τους, η περιβόητη πια δυσκολία να τα επισημάνεις και να τα ορίσεις όλα αυτά που επαναφέρουν την κεντρική και οδυνηρότερη αγωνία: αυτή την αγωνία που σχετίζεται με την ταυτότητάς σου και με την απουσία ανθεκτικών στο χρόνο, αξιόπιστων και βάσιμων σημείων αναφοράς που θα συνέβαλλαν στο να καταστεί η ταυτότητα πιο σταθερή και ασφαλής.

(Zygmunt Bauman, Η Μετανεωτερικότητα και τα Δεινά της, Ψυχογιός, Αθήνα, 2002)