Παρασκευή 1 Μαρτίου 2024

Οι διακυμάνσεις των τιμών των μετοχών μέσα από το διάγραμμα "κηροπήγιο"

Το χρηματιστήριο αποτελεί την κεντρική σκηνή για την αγοραπωλησία μετοχών επιτρέποντας σε εταιρείες να αντλούν κεφάλαια από την έκδοση αυτών των μετοχών. Κάθε μετοχή αντιπροσωπεύει ένα μέρος των περιουσιακών στοιχείων, των κερδών και των δικαιωμάτων ψήφου μιας εταιρείας, καθώς και των μεριδίων ιδιοκτησίας στα οποία διαιρείται το κεφάλαιο μιας ανώνυμης εταιρείας.

Οι τιμές των μετοχών επηρεάζονται από διάφορους παράγοντες, όπως η απόδοση της εταιρείας συγκριτικά με τις ανταγωνίστριές της, οι τάσεις του κλάδου στον οποίο δραστηριοποιείται, οι οικονομικές συνθήκες και το γενικότερο επενδυτικό κλίμα. Σκοπός των επενδυτών (που μπορεί να είναι όχι μόνο φυσικά πρόσωπα, αλλά και άλλες εταιρείες, οργανισμοί ή ιδρύματα) είναι η αποκόμιση κερδών μέσα από την αγορά μετοχών σε χαμηλότερη τιμή και την πώλησή τους σε υψηλότερη από ότι τις αγόρασαν. Την ίδια στιγμή αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο ζημιών λόγω των διαρκών διακυμάνσεων των τιμών στην αγορά.

Πηγή: euretirio.com/diagramma-kiropigio-candlestick-chart

Ένα πολύ διαδεδομένο γράφημα απεικόνισης των διακυμάνσεων των τιμών των μετοχών που χρησιμοποιείται κατά κόρον στις τεχνικές αναλύσεις είναι το λεγόμενο «γράφημα κηροπήγιο» (candlestick chart). Το γράφημα αυτό αποτελείται από μεμονωμένα «κηροπήγια» που αντιπροσωπεύουν τις τιμές ανοίγματος, κλεισίματος, καθώς και τις υψηλές και χαμηλές τιμές μιας μετοχής. Το σώμα του «κηροπήγιου» χρωματίζεται (συνήθως) κόκκινο εάν η τιμή ανοίγματος είναι χαμηλότερη από την τιμή κλεισίματος, υποδηλώνοντας έτσι πτωτική ή αρνητική κίνηση της τιμής της μετοχής. Αντίθετα, εάν η τιμή ανοίγματος είναι υψηλότερη από την τιμή κλεισίματος, τότε το σώμα βάφεται πράσινο για να υποδηλώσει ανοδική κίνηση της τιμής. Οι γραμμές ή «φυτίλια» που εκτείνονται από το πάνω και το κάτω μέρος του σώματος αντιπροσωπεύουν τις υψηλές και τις χαμηλές τιμές μιας μετοχής για μια δεδομένη χρονική περίοδο (συνήθως ανά ημέρα).

Η ανάλυση της πορείας των τιμών παρέχει πολύτιμες πληροφορίες στους επενδυτές ακριβώς γιατί μπορεί να αποκαλύψει μοτίβα και τάσεις κατά την εξέλιξη των τιμών. Οι τάσεις αυτές είναι σε θέση να βοηθήσουν τόσο στην πρόβλεψη μελλοντικών τιμών και στη λήψη αποφάσεων για την πραγματοποίηση ή όχι μιας συναλλαγής, όσο και στην κατανόηση της γενικότερης κατάστασης που επικρατεί στην αγορά. Η παρακάτω μικρο-εφαρμογή (που βασίζεται σε δεδομένα του Yahoo Finance για τη γλώσσα R | Βιβλιοθήκη: quantmod | Επεξεργασία-Ανάπτυξη: Δ.Λ.) παρακολουθεί την εξέλιξη μεμονωμένων μετοχών του δείκτη S&P 500 επιλέγοντάς τες με το σύμβολό τους για χρονική περίοδο που μπορεί να παραμετροποιηθεί (εδώ της TESLA για την περίοδο από 2 Φεβρουαρίου έως 30 Μαϊου του 2023).

 
 

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2024

Ο αντίκτυπος πληθωρισμού και ανεργίας στην υποκειμενική ευημερία της κοινωνίας

Ο Δείκτης Δυστυχίας (Misery Index) είναι ένα οικονομικό μέγεθος μέτρησης της δυσφορίας των ανθρώπων μιας χώρας από το ολοένα αυξανόμενο κόστος ζωής σε συνδυασμό με την απειλή απώλειας της εργασίας τους. Ο δείκτης αυτός προσδιορίζει το επίπεδο δυστυχίας σε συνάρτηση με δυο βασικούς παράγοντες: τον πληθωρισμό και την ανεργία.

  • Ο πληθωρισμός αφορά την τάση για συνεχή άνοδο του γενικού επιπέδου των τιμών. Πληθωρισμός δε σημαίνει υψηλές τιμές γενικά, αλλά ένα συνεχώς ανερχόμενο επίπεδο τιμών.
  • Η ανεργία, από την άλλη, αφορά το ποσοστό των ανθρώπων εκείνων που θέλουν και είναι σε θέση να εργαστούν, αλλά δεν μπορούν να βρουν δουλειά.

Ο δείκτης δυστυχίας αθροίζει αυτούς τους δυο παράγοντες (που στις στατιστικές εκφράζονται ως ποσοστά επί της %) παρέχοντας μια τιμή που αντιπροσωπεύει το επίπεδο οικονομικής δυσχέρειας με το οποίο έρχεται αντιμέτωπο το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού μιας κοινωνίας.

Misery Index = Inflation Rate + Unemployment Rate

Ο όρος επινοήθηκε από τον αμερικανό οικονομολόγο Arthur Okun στη διάρκεια της περιόδου του στασιμοπληθωρισμού στις ΗΠΑ και της εγκατάλειψης του Breton-Woods. Όπως γίνεται κατανοητό όσο υψηλότερες τιμές καταγράφει ο δείκτης, τόσο πιο πιθανό είναι να χειροτερεύουν οι οικονομικές συνθήκες σε μια κοινωνία [1].

Επηρεάζεται το υποκειμενικό αίσθημα ευημερίας των ανθρώπων από τον πληθωρισμό και την ανεργία; Με ποιον τρόπο;

Τα στοιχεία της περιόδου 2011 έως 2022 για την Ελλάδα παρέχουν μια πρώτη ένδειξη για την ύπαρξη ισχυρά αρνητικής συσχέτισης (Pearson r(10) = -.84, p = .001, 2-sided) μεταξύ του δείκτη δυστυχίας [2] και του δείκτη ευημερίας ή ικανοποίησης από τη ζωή (Life Ladder), σύμφωνα με τα στοιχεία του World Happiness Report. Εν συντομία, αρνητική συσχέτιση σημαίνει πως όταν χειροτερεύουν οι οικονομικές συνθήκες, οι άνθρωποι τείνουν να αναφέρουν χαμηλότερα επίπεδα ικανοποίησης από τη ζωή, ενώ όταν αυτές βελτιώνονται υψηλότερα. 
 
Είναι ενδεικτικό πως στη χρονοσειρά που απεικονίζεται στο παρακάτω γράφημα, η μέγιστη τιμή του Δείκτη Δυστυχίας (Misery Index) καταγράφεται όταν ο Δείκτης Ευημερίας (Life Ladder) αγγίζει το χαμηλότερό του σημείο: το 2013, εν μέσω ύφεσης και εφαρμογής μέτρων οικονομικής λιτότητας. Από την άλλη πλευρά, η υψηλότερη τιμή για το δείκτη ευημερίας, κατά την εν λόγω περίοδο, σημειώνεται το 2021 όταν η τιμή του δείκτη δυστυχίας βρίσκεται στο χαμηλότερό του σημείο [3]. 
 
 
Ελλάδα, 2011-2022 | Δεδομένα: WHR, Eurostat | Επεξεργασία: Δ.Λ.


Σημείωση:


[1] Ποια παρόλα αυτά θα μπορούσε να αποτελεί μια ικανοποιητική τιμή του δείκτη δυστυχίας; Η απάντηση είναι σχετική. Εξαρτάται από τις τρέχουσες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες και τη χρονική περίοδο στην οποία αναφερόμαστε. Ας έχουμε υπόψη πως πλήρης απασχόληση την περίοδο για παράδειγμα της χρυσής εποχής των λεγόμενων Trente Glorieuses (των τριάντα ετών από το 1945 έως το 1975) στη Γαλλία, σήμαινε ένα μέσο ποσοστό ανεργίας γύρω στο 2 με 3% με πληθωρισμό κάτω του 5%. 
 
[2] Οι υπολογισμοί δικοί μου (Δ.Λ.). Πρωτογενή στοιχεία ανεργίας και πληθωρισμού: Eurostat
 
[3] Παρόλα αυτά, όπως έχουμε τονίσει στο μάθημα μεθοδολογίας, ένδειξη δε σημαίνει απόδειξη, συσχέτιση (correlation) δε σημαίνει αιτιώδης σχέση (causation). Οι διακυμάνσεις του δείκτη ευημερίας ή π.χ. η απότομη άνοδός του το 2015 υποδηλώνει πιθανή επιρροή σύνθετων παραγόντων που διαμορφώνουν το υποκειμενικό αίσθημα για την ευημερία. Μια ευρύτερη ανάλυση επομένως, οφείλει να εξετάζει διαφοροποιημένους παράγοντες που συμβάλλουν στην ύπαρξη αυτών των διακυμάνσεων. 

Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2024

Η οδύσσεια της υποκειμενικής ευημερίας μέσα από το WHR (2023)

To World Happiness Report ρίχνει φως στον τρόπο με τον οποίο πολίτες από διάφορες χώρες του κόσμου αξιολογούν την ποιότητα ζωής τους. Η έκθεση βασίζεται στη δημοσκόπηση της εταιρείας Gallup, η οποία έχει δημιουργήσει ένα δείκτη υποκειμενικής ευτυχίας ή ευημερίας χρησιμοποιώντας μια κλίμακα αξιολόγησης όπου ζητά από τους ερωτώμενους να βαθμολογήσουν την ποιότητα ζωής τους, σε μια κλίμακα από το 0 έως το 10. Το 10, αντιπροσωπεύει την καλύτερη δυνατή ζωή όπως υποκειμενικά την κρίνουν οι ερωτώμενοι, ενώ το 0 τη χειρότερη (βλ. τα μεθοδολογικά παραρτήματα).

Τα ιστορικά στοιχεία που περιλαμβάνονται στην τελευταία έκθεση (2023) για την Ελλάδα αντικατοπτρίζουν τις ευρύτερες πολιτικές, κοινωνικο-οικονομικές (και όχι μόνο) συνθήκες της περιόδου: σημαντική πτώση την περίοδο των αρχών της δεκαετίας του 2010, απότομη άνοδος στα μέσα της (2015) και νέα άνοδος στα τέλη της -αποτυπώνοντας, τρόπον τινά, μια μετατόπιση της κοινωνικής δυναμικής (βλ. το παρακάτω γράφημα). Ενδιαφέρον παρουσιάζει, επίσης, το γεγονός, πως ο δείκτης καταγράφει μικρή πτώση μέσα σε ένα έτος στις αρχές της νέας δεκαετίας (2021-2022). 
 
Ελλάδα, 2010-2022 | Δεδομένα: WHR | Επεξεργασία: Δ.Λ.
 
Συνολικά, η έκθεση παρέχει ένα πανόραμα της εξέλιξης σε ετήσια βάση της υποκειμενικής ευημερίας σε παγκόσμιο επίπεδο, με τους παράγοντες εκείνους που διαμορφώνουν τις αντιλήψεις για την ευτυχία να χρήζουν βαθύτερης εξέτασης.

Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2024

Ο φόρος ζωής της ατμοσφαιρικής ρύπανσης

Η ατμοσφαιρική ρύπανση αποτελεί σοβαρή απειλή για το προσδόκιμο ζωής (life expectancy) παγκοσμίως. Μια έκθεση για το Δείκτη Ποιότητας Ζωής του Αέρα (AQLI, 2023), που παρουσιάστηκε πριν λίγο καιρό, αποκάλυψε τις εντυπωσιακές συνέπειες στο προσδόκιμο ζωής που θα είχε μια μείωση της παγκόσμιας ατμοσφαιρικής ρύπανσης [1]. Με βάση τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), μια σημαντική μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα και των υπόλοιπων βλαβερών αέριων σωματιδίων θα μπορούσε να επεκτείνει το μέσο προσδόκιμο ζωής των ανθρώπων κατά 2,3 χρόνια παγκοσμίως. 

 
Ωστόσο, η επίδραση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης διαφέρει από περιοχή σε περιοχή του πλανήτη. Αν περιοριστούμε εδώ, στη Γηραιά Ήπειρο, τα πορίσματα της έκθεσης αναδεικνύουν ορισμένες ενδιαφέρουσες πτυχές του θέματος. Οι κάτοικοι της Ανατολικής Ευρώπης είναι αυτοί που αναπνέουν τον πιο μολυσμένο αέρα συγκριτικά με τους δυτικούς ομολόγους τους, γεγονός που αποτελεί έναν από τους παράγοντες στον οποίο οφείλεται και η χαμηλότερη μέση διάρκεια ζωής στην περιοχή αυτή της Ηπείρου. Όπως επισημαίνει η έκθεση, αν στην Ανατολική Ευρώπη βελτιωθεί η ποιότητα του αέρα που εισπνέουν οι πολίτες της, τότε το προσδόκιμο ζωής στην περιοχή αυτή θα μπορούσε να αυξηθεί κατά περίπου 7,2 επιπλέον μήνες ζωής.

Το 2022, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε σημαντική μείωση του ετήσιου προτύπου ρύπανσης PM2,5 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με στόχο τη μείωση του από τα 25 μg ανά κυβικό μέτρο αέρα στα 10 μg έως το 2030. Τα περισσότερα όμως κράτη μέλη της, επί του παρόντος, υπερβαίνουν αυτό το προτεινόμενο πρότυπο, με τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη να αποτελεί την πιο μολυσμένη χώρα σε όλη την Ευρώπη.


Η έκθεση, τέλος, καταγράφει θύλακες υψηλής ατμοσφαιρικής ρύπανσης και σε άλλες περιοχές, όπως η κοιλάδα του Πο στην Ιταλία -με το Μιλάνο να αποτελεί την πιο μολυσμένη πόλη της Δυτικής Ευρώπης. Στο Μιλάνο, μια μείωση της σωματιδιακής ρύπανσης με βάση τις οδηγίες του ΠΟΥ, μεταφράζεται σε αύξηση περίπου 1,6 χρόνων στο προσδόκιμο ζωής. Παρόλα αυτά, ο συντονισμός των δράσεων προς αυτήν την κατεύθυνση δε δείχνει να αποτελεί επείγουσα προτεραιότητα ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις του πλανήτη, ενόσω η γεωπολιτική αβεβαιότητα εντείνεται βαθαίνοντας διαιρέσεις και οξύνοντας ανταγωνισμούς σε όλα τα επίπεδα. 
 
 

Σημείωση: 


[1] Παρότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα αποτελούν σημαντικό παράγοντα ατμοσφαιρικής ρύπανσης (που συμβάλλει επιπλέον στην κλιματική αλλαγή), εντούτοις η ποιότητα του αέρα επηρεάζεται από ένα ευρύ φάσμα ρύπων. Για μια κατάταξη των ευρωπαϊκών χωρών με βάση τους ατμοσφαιρικούς ρύπους που παράγουν, όπως συζητήθηκε στο μάθημα μεθοδολογίας βλ. εδώ.